گزارش مازند مجلس از عملکرد پر حرف و حدیث نماینده نور و محمودآباد؛
آقای فیاضی! نمی‌توانی نیا
اختصاصی مازند مجلس: فیاضی با کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی راهی بهارستان شد تا به زعم خود، در ردایی دیگر به مردم دیارش خدمت کند و در مجلسی همسو با دولت پاک دستان، مشکلات حوزه و منطقه را برطرف کند و حتی امتیازات و اعتبارات را به سمت نور و محمودآباد سرازیر کند وی که پیش از این در دیدارهای چهره به چهره مشکلات مردم را از نزدیک لمس کرده بود در سخنانش نوید فردایی روشن می‌داد. اما...
اختصاصی مازند مجلس: انتخابات مجلس نهم در حوزه نور و محمودآباد، عرصه رقابتی تک حزبی اما دوسویه بود که در یک سوی آن مرد کهنه کار مجلس ایران احمد ناطق قرار داشت که سابقه هفت دوره نمایندگی از او چهره‌ای شناخته شده در استان و وزنه‌ای برای مازندران در مجلس ساخته بود و در سوی دیگر نامزدهایی چون عبدالوحید فیاضی، سید تقی حسینی، عین‌ا... فرامرزو....قرار داشتند که برای بخت‌آزمایی خود برای رسیدن به کرسی سبز بهارستان، پای در راه انتخابات نهادند و حتی باورش برای خودشان نیز سخت بود که بتوانند هماورد پدر پارلمان ایران باشند اما فیاضی با دست به دست هم دادن 5 علت پیروز رقابت‌ها شد. نخست: استفاده از خدماتی که در آموزش و پرورش برای حوزه خود انجام داده بود و حمایت تمام قد فرهنگیان از وی. دوم: همسویی با پایداری‌ها در دوره‌ای که رئیس دولت دهم و حامیانش هنوز در کشور، محبوبیت داشتند. سوم: دیدار خانه به خانه و چهره به چهره با مردم و وعدههای معمول انتخاباتی. چهارم: شکاف بین توسعه نور و محمودآباد و به راه افتادن جریانی غیرهمسو و مخالف با ناطق (روی کار آمدن هر فردی جز ناطق) و پنجم: عدم حضور نامزدهای مطرح اصلاح‌طلب. مجموعه این عوامل دست به دست هم داد تا فیاضی پس از یک دوره مدیریت پر حرف و حدیث در آموزش و پرورش مازندران راهی مجلس شورای اسلامی شود. منتقدان وی هنوز برگزاری پرسروصدای آزمون استخدامی و جذب بی‌رویه نیرو بدون تناسب با نیاز آموزش و پرورش وعدم رعایت اصل شایسته‌سالاری را از مهمترین ضعف‌های وی در زمان مدیریت عنوان می‌کنند و معتقدند تبعات همان ضعف‌ها، هنوز گریبانگیر آموزش و پرورش استان است اما صاحب‌نظران حوزه نور ومحمودآباد چنین اعتقادی ندارند و برآنند که فیاضی در آموزش و پرورش این حوزه اقدامات خوبی انجام داد و نیروهایی همسو و همفکر جذب کرد. و اینگونه شد که فضا را به سمتی پیش برد که فرهنگیان از حامیان اصلی و مبلغان تاثیرگذار وی در انتخابات بودند هرچند درحال حاضراین حلقه با توجه به تغییر تفکرات جامعه و مشکلاتی که گریبانگیر فرهنگیان شده تنگتر و کوچکتر شده است.
فیاضی با کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی راهی بهارستان شد تا به زعم خود، در ردایی دیگر به مردم دیارش خدمت کند و در مجلسی همسو با دولت پاک دستان، مشکلات حوزه و منطقه را برطرف کند و حتی امتیازات و اعتبارات را به سمت نور و محمودآباد سرازیر کند تا اقدامات و پروژه‌هایی که ناطق و دیگران در انجام آن به نوعی ناتوان مانده بودند به سرانجام برساند. وی که پیش از این در دیدارهای چهره به چهره مشکلات مردم را از نزدیک لمس کرده بود و حل معضلات آنها را (جاده، آب شرب، کشاورزی، اشتغال و ...) مهمترین انگیزه خود برای نامزدی در انتخابات اعلام کرده بود، در سخنانش نوید فردایی روشن می‌داد. اما پس از ورود به مجلس به دلیل نداشتن تجربه لازم و قدرت لابیگری تاثیرگذار در حل معضلات حوزه موفق عمل نکرد و به عقیده برخی از صاحب‌نظران، سعی می‌کرد به نوعی توپ را در زمین دیگران از جمله دولت بیندازد وی در مهر 93 درباره مشکل محور نور ـ چمستان ـ آمل و پاسخگو نبودن اعتبارات موجود گفت: «اگر چنانچه برابر تعهدات و توافقات تا پایان اسفندماه این محور به جایی نرسد و مشکلات همچنان ادامه داشته باشد، علیه وزیر راه (دولت جدید) شکایت خواهم کرد و امضاء اولیا دم فوت‌شدگان این محور را نیز زیر شکواییه خواهم گرفت». یعنی آقای نماینده می‌خواست برای پروژه‌ای که وزیر راه دولت قبل - در طول 8 سال نتوانسته بود- به انجامش برساند از وزیر راه دولت جدید (حالا هر دولتی) که هنوزعرقش از گرفتن رای اعتماد و ... خشک نشده و علاوه بر آن در خزانه، انباشته‌ای نداشت شکایت کند، امضا جمع کند و به نوعی دولت جدید را مانع به سرانجام رسیدن این بزرگراه معرفی کند به مصداق این بیت شیخ اجل:
گنه کرد در بلخ آهنگری/ به شوشتر زدند گردن مسگری!
همزیستی مسالمت‌آمیز زباله و ساحل!
یکی از معضلات پر سر و صدای زمان نمایندگی آقای فیاضی، عدم رفع معضل زباله این حوزه مخصوصا محمودآباد است که هنوز هم به سامان نرسده و معمولا هفته‌ای یکبار جمع‌آوری می‌شود و در سواحل ریخته می‌شود که علاوه بر ایجاد مشکلات زیست – محیطی، چهره ناخوشایند و غیرموجهی به سواحل و شهر داده است. البته به مرور زمان مردم، دریا، مسئولان، ساحل، زباله و ... به این مساله خو کردند و ساحل و زباله به دوستانی صمیمی تبدیل شدند که بی هم نمی‌توانند زندگی کنند و در صورت جدایی سر به بیابان می‌گذارند!
پایدار در پایداری، چرخش ممنوع!
در انتخابات ریاست جمهوری سال 92، عبدالوحید فیاضی به سمت سعید جلیلی رفت و با پذیرش ریاست ستاد وی در استان، تمام قد از وی دفاع کرد و پس از اعلام نتیجه انتخابات و روی کار آمدن حسن روحانی، بدون هیچ چرخش و انعطافی برعقاید خود ماند و در مجلس از منتقدان دولت در زمینه‌های اقتصادی، فرهنگی، عمرانی و سیاست خارجی بود و در حالت کلی رابطه خوشی با دولت نداشته و به جای آنکه به نفع مردم منطقه و حل معضلات حوزه از در دوستی وارد شود و از آنها امتیاز بگیرد بیشتر وقت وی و همفکرانش به طرح سوال و استیضاح وزیران در مجلس گذشت تا دولت را بی‌کفایت و ناتوان نشان دهند به همین دلیل نتوانست آن چنان که باید برای رفع معضلات حوزه موفق عمل کند و وعدههای خود را جامه‌ی عمل بپوشاند و این غیرهمسویی با دولت، نتیجه خوشایندی برای حوزه در بر نداشت.
دخالت در عزل و نصب‌ها، عدم تحقق برنامه‌های دولت
فیاضی نه تنها عملکرد مناسبی در حوزه انتخابیه نداشت حتی به نظر می‌رسد در مجلس هم حرف چندانی برای گفتن نداشت بنابراین سعی می‌کرد قدرت خود را در حوزه انتخابیه و مسئولان استان و شهرستان نشان دهد. وی در 21 تیر 92 و پس از انتخاب رئیس‌جمهور جدید در جلسه شورای اداری شهرستان نور درباره شایعه تغییر برخی مدیران این حوزه انتخابیه گفت: «به شایعات و حرف و حدیث در احتمال تغییر مسئولان شهرستا‌ن‌ها در ادارات توجه نکنید، چراکه من به عنوان نماینده مردم "هرگز اجازه نخواهم داد" احدی در شهرستان‌های نور و محمودآباد دخالت کند و هرگونه دخالت را به عنوان "چوب لای چرخ گذاشتن" تعبیر می‌کنم و با آن برخورد خواهم کرد من به عنوان نماینده و وکیل مردم به کار خود واقف هستم». ظاهرا آقای نماینده فراموش کرده بود که حق طبیعی هر دولت است که نیروهایی همسو و همفکر با برنامه‌هایش برگزیند همچنان که دولت‌های قبل پس از روی کار آمدن نیروهای همسو را به خدمت گرفتند تا در پیشبرد اهداف خود موفق باشند. سخنانی چون «حوزه خودم است به کسی اجازه نمی‌دهم و ....» در حیطه وظایف نمایندگان مجلس نیست! و همین موارد باعث شد تا شاهد تغییرات دیرهنگام در حوزه باشیم و برنامه‌ها و سیاست‌های دولت روی زمین بماند.
دعوای بنری با فرماندار
با نزدیک شدن انتخابات مجلس، از سوی اطرافیان و حامیان نماینده یا فرماندار وقت منتصب به ناطق پس از افتتاح پروژه‌های مختلف کوچک یا بزرگ بنرهای تقدیر و سپاس نصب می‌شد تا با بزرگنمایی به هر شکل ممکن اعتماد مردم را به خود جلب کنند خود را عامل انجام این طرح‌ها معرفی کنند بهرحال وارد شدن و پرداختن به چنین مواردی آن‌هم در بهبوحه انتخابات از سوی حامیان نماینده یا فرماندار صورت خوشی ندارد و گاه اثر معکوس دارد چرا که مردمی که در یک حوزه زندگی می‌کنند به خوبی می‌دانند اقدامات انجام شده از سوی چه کسی بود و مهمتر اینکه نباید در یک حوزه وضعیت به گونه‌ای باشد که نام اشخاص مطرح شود بلکه نیاز است با اتحاد و همدلی به رفع مشکلات مردم که کم هم نیستند پرداخته شود.
سکانس آخر: آمدن یا نیامدن؟ مساله این است
پس از گذشت 4 سال هنوز مهمترین مشکلات این حوزه (اوضاع نامناسب راه‌ها، کندی پیشرفت تعریض محور نور – چمستان – آمل، نبود امکانات درمانی و پزشکی مناسب، معضل فاضلاب شهرک صنعتی نور، معضل کمربندی نور به رويان، زباله و دريا٬ پيمانکاری‌های سفارشی٬ وضعيت زيست - محيطی و.... ) سرجای خود باقی هستند. عمل نشدن به وعده احداث فرودگاه، را هم باید به این لیست بلند بالا افزود اگرچه آقای نماینده در حل و بهبود برخی از مسائل، اقداماتی انجام داده است، جریانی بنام «نه به فیاضی» در این حوزه مخصوصا شهرستان محمودآباد به راه افتاد و غیرهمسویی فیاضی با دولت و حاکمیت تفکرات اعتدال در این حوزه انتخابیه به رونق این جریان دامن زده و رقابت دشواری را برای وی رقم زده است. در حال حاضر سوال مهمی که ذهن مردم را مشغول کرده این است که وقتی آقای فیاضی نتوانست در دولت دهم با بودجه کافی و جریانی همسو با مجلس، اقداماتی درخور برای حوزه انجام دهد در زمامداری دولت غیرهمسو آن هم با مخالفت آشکار، چگونه می‌تواند؟ شاید انتظار مردم این بود که نماینده حوزه‌شان هر چند نمادین، چرخش و انعطافی از خود نشان می‌داد و سنگ دولت قبل را به سینه نمی‌زد....
دستت چو نمی‌رسد به دیزی/ دریاب کنیز مطبخی را